Rozwód czy separacja – aktualności

Tag: rozwód

  • Odmowa pożycia a wina rozkładu pożycia

    Orzekając rozwód sąd co do zasady orzeka także o winie małżonków (lub jednego z nich) za rozkład pożycia małżeńskiego. Powody do obciążenia jednego z małżonków winą mogą być, jak pokazuje orzecznictwo, bardzo różne.

    W swoim „Komentarzu do niektórych przepisów Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego…” Zdzisław Krzemiński wskazuje ciekawy przypadek, w którym jeden z małżonków może zostać obarczony winą za rozkład pożycia – odmowę współżycia. Art. 23 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego faktycznie mówi, że małżonkowie są obowiązani do wspólnego pożycia, a wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 lutego 1997 roku o sygn. I SA 1638/95 tłumaczy, że wspólne pożycie polega na więzi psychicznej, fizycznej i gospodarczej. Krzemiński w komentarzu przywołuje przy tym zagadnieniu dwa orzeczenia Sądu Najwyższego. Pierwsze z nich z dnia 15 listopada 1951 roku o sygn. C 1003/51 głosi, że „Uzależnienie pożycia z mężem od „przepisania” mieszkania na imię żony i darowania jej mebli – może być uznane za współwinę żony w pogłębieniu powstałego już rozkładu (…)”. Natomiast w drugim z dnia 2 maja 1952 roku o syg. C 1095/51 możemy przeczytać: „Małżeństwo, które nie przystępuje do wypełnienia obowiązków, jakie nakłada zawarcie związku małżeńskiego (…), jest od samego początku martwe i nie spełnia swych zadań społecznych (…). Sama odmowa rozpoczęcia współżycia przez jednego z małżonków może być uznana za ważny powód rozkładu pożycia małżeńskiego, a jej motywa miałyby znaczenie dla oceny winy w spowodowaniu rozkładu tego pożycia.”. Niemniej jednak oczywiste jest, że wina taka nie zostanie orzeczona, jeśli odmowa współżycia miała związek na przykład z przemocą fizyczną lub inną krzywdą.

  • ODMOWA ZGODY NA ROZWÓD

    W wyroku z 22 sierpnia 2018 r. (sygn. akt: V ACa 589/17) Sąd Apelacyjny w Katowicach stwierdził, że odmowa wyrażenia zgody na rozwód jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego w sytuacji, gdy między małżonkami nie istnieje żadna więź emocjonalna, jak też nie pozostają ze sobą od wielu lat w kontakcie, a jeden z małżonków dąży do sformalizowania kilkuletniego związku z inną osobą. Sąd uznał, że upływ czasu ma znaczenie dla oceny, czy odmowa zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego.

    W sprawie tej nie było wątpliwości, co do trwałości i zupełności rozpadu małżeństwa oraz wyłącznej winy jednej ze stron (powoda). Pozwana odmówiła zgody na rozwód twierdząc, że niedługo straci pracę (planowana likwidacja pracodawcy) a ma na utrzymaniu niepełnosprawną córkę stron, dlatego pensja oraz renta męża będą służyć do zaspokojenia potrzeb całej rodziny, co byłoby niemożliwe w razie rozwodu. Pozwana pomogła powodowi w podjęciu pracy, a wcześniej w uzyskaniu przez niego kwalifikacji. Jednocześnie pozwana nie aprobowała nowej partnerki powoda.

    Sąd Apelacyjny uznał, że powyższe argumenty nie są wystarczające, aby niewyrażenie zgody na rozwód było zgodne z zasadami współżycia społecznego. Sąd wskazał, że małżeństwo nie utrzymuje żadnych kontaktów od ponad 4 lat, a powód jest w związku z inną kobietą od lat 8. Małżeństwo to jest w rzeczywistości martwe, istnieje jedynie na papierze dlatego Sąd stwierdził, iż sztuczne utrzymywanie go nie jest pożądane społecznie.

    V ACa 589/17, Sprzeczność odmowy wyrażenia zgody na rozwód z zasadami współżycia społecznego. – Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach

    LEX nr 2615529 – wyrok z dnia 22 sierpnia 2018 r.

    TEZA | aktualna

    Sprzeczna z zasadami współżycia społecznego jest odmowa wyrażenia zgody na rozwód, w sytuacji, gdy między małżonkami nie istnieje żadna więź emocjonalna, jak też nie pozostają ze sobą od wielu lat w kontakcie, a jeden z małżonków dąży do sformalizowania kilkuletniego związku z inną osobą.